ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတိုက်ပါ

အားလုံးပဲမင်္ဂလာပါ
အခုချိန်ဟာနှစ်ကူးကာလဖြစ်တာကြောင့်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတိုက်ပါဆိုတဲ့အကြောင်းအရာလေးကိုတင်ဆက်ပေးလိုက်ပါတယ်။လူတစ်ယောက်အဖို့ကိုယ့်ရဲ့အနီးဆုံးရန်သူဟာကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပဲလို့ဆိုရမှာပါ။တစ်ရက်မှာနှစ်ဆယ့်လေးနာရီလုံးလုံးကိုယ့်ကိုချစ်ပေးမယ့်သူမရှိသလိုမုန်းနေမယ့်သူလည်းမရှိပါဘူး။ဒီတော့တစ်ရက်မှာ‌နှစ်ဆယ့်လေးနာရီလုံးလုံးအနီးကပ်ထက်ကြပ်မကွာဒုက္ခပေးနိုင်သူဟာကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလွဲပြီးဘယ်သူဖြစ်နိုင်တော့မှာလဲ။လူတိုင်းမှာစံကိုယ်စီရှိတယ်လို့ထင်ပါတယ်။ဒီလိုရုပ်ရည်မျိုးမှ၊ဒီလိုစိတ်သဘောထားမျိုးမှ၊ဒီလိုပိုင်ဆိုင်မှုမျိုးမှ၊ဒီလိုအပြုအမှုမျိုးမှ၊ဒီလိုမိသားစုနောက်ခံမျိုးမှဆိုပြီးကိုယ်နဲ့ဆက်ဆံရမယ့်သူများအပေါ်စံရွေးတတ်ကြပါတယ်။အဲဒီလိုပဲသူများတွေကလည်းသူတို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်စံပေတံနဲ့တိုင်းပြီးကိုယ့်ကိုရွေးချယ်ဆက်ဆံကြတာပါ။ကိုယ်စံနဲ့သူ့စံမကိုက်ညီကြရင်ပေါင်းလို့သင်းလို့အဆင်မပြေဖြစ်တတ်တာသဘာဝပါ။အဲဒီလိုပဲကိုယ့်စံနဲ့မကိုက်ညီတဲ့အပြုအမူမျိုးကိုကိုယ်ကိုတိုင်ကကျူးလွန်မိတဲ့အခါမျိုးကိုလူတိုင်းကြုံဖူးလို့လွယ်လွယ်နဲ့ခွင့်လွှတ်လိုက်ပြီးကိုယ့်ကိုယ်ကိုတော့သည်းခံပေါင်းသင်းတတ်ကြတာချည်းပါပဲ။လူတော်တော်များများကအဲဒီအနေအထားမျိုးကိုရောက်လာရင်အလွယ်ကူဆုံးဖြေရှင်းတဲ့နည်းကတော့ဆင်ခြေရှာတာပါ။
ဒါပေမယ့်နဂိုမူလကိုယ်တိုင်သဘောကျရွေးချယ်ထားတဲ့စံနဲ့မကိုက်ညီတဲ့လူတေွကိုရင်ဆိုင်ရတဲ့အခါမှာတော့သူတို့ရဲ့ဆင်ခြေကိုလက်မခံနိုင်ဘဲဖြစ်တတ်ပါတယ်။ဒါကြောင့်တကယ့်တကယ်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သစ္စာဖောက်ဖို့ဆိုတာသူများကိုသစ္စာဖောက်ဖို့ထက်လွယ်ကူနေတာကိုတွေ့ရမှာပါ။ကိုယ့်ကိုယ်ကိုကတိမတည်ဖို့ကလည်းသူများကိုပေးထားတဲ့ကတိဖျက်ရမှာထက်လွယ်နေတတ်ကြပါတယ်။တကယ်တော့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဘယ်လောက်အထိစံမမီပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်နေတယ်၊ကတိမတည်သူဖြစ်နေတယ်လို့သိနေတဲ့ခံစားမှုဟာကိုယ့်ကိုယ်ကိုအကြည်ညိုပျက်တဲ့ခံစားမှုကိုပဲမွေးဖွားပေးနိုင်ပါတယ်။