ကျွန်ုပ်တို့ခမည်းတော်ဘုရားထံသွားရန်ယေဇူးသခင်ရှိသည်။

ကျွန်ုပ်တို့ခမည်းတော်ဘုရားထံသွားရန်ယေဇူးသခင်ရှိသည်။

ရဟန်းမင်းကြီးသည်ပါစကားကာလပဉ္စမပတ်တနဂ်နွေနေ့နံနက်မစ္ဆားတရား၌လွန်ခဲ့သောနှစ် ရက်ခန့်ကကျရောက်ခဲ့ သောနှစ်ပတ် လည်နေ့နှစ်ခုကိုပြန်လည်အောက်မေ့ကျင်းပသည်။ ထိုနှစ်ပတ် လည်နှစ်ခုအနက်တစ်ခုကား Robert Shuman’s ၏လွန်ခဲ့သော (၇၀) နှစ်ကကြေ ငြာခဲ့သောနေ့ဖြစ် သည်။

ထိုကြေငြာချက်ကြောင့်ပင်ဥရောပညီညွှတ်ရေးသမ္မဂ္ဂမွေးဖွားလာခဲ့သည်။ ဒုတိယတစ်ခုမှာ စစ် ပြီးဆုံးသည့်အထိမ်းအ မှတ်နေ့ဖြစ်သည်။ ဥရောပအတွက်ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းကြရန်၊ သို့မှသာလူ သားတိုင်းအားအသွင်မတူသော်လည်းတူညီသောညီအစ်ကို ရင်း စိတ်ဖြင့်ညီညွှတ်ခြင်းသို့ဦးတည်ခွင့်ရရှိ ကြရန်ဖြစ်သည်။

ဩ၀ါဒထဲ၌ခမည်းတော်ဘုရားနှင့်လူသားများအတွက်ယေဇူးသခင်၏ကြား၀င်ပေးနိုင်သည့်အ ပိုင်းကိုမီးမောင်းထိုးပြသွားသည်။ (ရှင် ယောဟန် ၁၄း၁-၁၂) ထို့နောက်တမန်တော်၀တ္တုကျမ်း၌ပေတရုမှတမန်တော်တို့၏အခန်းကဏ္ဍအကြောင်းဖော်ထုတ်ထားသည်။ (တမန် တော် ၆း၁-၇) ဤဖော် ထုတ်ချက်သည်တမန်တော်ကြီးတို့၏အရိုက်အရာကိုဆက်ခံသောဆရာတော်ကြီးများအားရည်ညွှန်းသည်။ ၄င်းတို့၏ပ ထမဦးဆုံးအမူတော်မှာဆုတောင်းခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ဒုတိယအမူတော်မှာဘုရားသခင်၏နှုတ် တော်ထွက်စကားကိုကြေငြာဟောပြောခြင်းဖြစ်သည်။

ယေဇူးသခင်၏ကြား၀င်ဆုတောင်းပေးခြင်း

ရှင်ယောဟန်ဧ၀ဂေလိ (၁၄) ၏အစပိုင်းသည်ယေဇူးသခင်၏ဘုရားနှင့်လူသားများကြား ကြား ၀င်ပေးရသည့်အမူတော်ကို ဖော်ပြနေ သည်။ ခမည်းတော်ဘုရားသည်လူသားတို့အားအစဉ်စောင့်ရှောက် ပေးလျှက်ရှိကြောင်းကိုယေဇူးသခင်သည်မကြာခဏမိန့်ကြားသည်။ ခမည်း တော်ဘုရားသည်ကောင်းကင်ဌက်၊ အလေ့ကျပန်းများကိုစောင့်ရှောက်သကဲ့သို့လူသားတို့ကိုလည်းစောင့် ရှောက်လေ့ရှိသည်။ ယေ ဇူးသခင်မိန့် မြွတ်သော ငါ၏နာမတော်၌ သင်တို့တောင်းလျှောက်သမျှကိုငါပြုမည်။ သင်တို့သည်ငါ၏နာ မကိုအမှီပြု၍တစ်စုံတစ်ရာကိုတောင်းလျှောက်လျှင် ငါသည်ထိုအရာကိုပြုမည်ဟုယေဇူးသခင်၏မိန့်မြွတ်ချက်သည်အလွန်ပြတ်သားလှသည်။ (ရှင်ယောဟန် ၁၃-၁၄)

ဆုတောင်းရန်အတွက်သတ္တိလိုအပ်သည်။ ဟောပြောရာ၌လည်းရဲရင့်ရန်လိုသည်။ အာဘရာ ဟမ်နှင့်မိုးဇယ်တို့သည်ကျွန်ုပ် တို့အား လုံးအတွက်စံပင်ဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ဦးသည်ဘုရားသခင်နှင့်ဆွေး နွေးခဲ့ကြသည်။ ဆောဒုံနှင့်ဂေါ်မောရာမြို့နှစ်မြို့သို့ သင့်ရောက်မည့်အခြေ အနေအကြောင်းနှင့်ပတ်သက် ၍အာဘရာဟမ်သည်ဘုရားသခင်အားတောင်းပန်ခဲ့၊ ရှင်းပြ၍မြစ်တားရန်ကြိုးစားခဲ့သည်. (ကမာဦး ၁၈း၁၆-၃၃) မိုးဇယ်ကမူလူတို့၏ဆန့်ကျင်တော်လှန်မူများကြောင့်ဘုရားသခင်သည်ဖျက်ဆီးရန်အကြံ ရှိနေသည်ကိုဖြောင်းဖြအသနားခံခဲ့သည်။ (ထွက် မြောက် ၃၂း၇-၁၄)

ဦးပဉ္စင်းများနှင့်ဆရာတော်ကြီးများ

ပထမကျမ်းစာ၌မူရှင်ပေတရုကအမူတော်အသစ်ကိုထပ်မံဖန်တီးပေးသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆို သော်ဂရိစကားပြောသောမုဆိုးမတို့ သည်လစ်လျူရှုခံရသည်ဟုအပြစ်တင်မူများပေါ်ထွက်လာခဲ့သော ကြောင့်ဖြစ်သည်။ တမန်တော်ကြီးတို့သည်ဤအမူများဖြင့်အချိန်မကုန်နိုင်။ ထိုအခြေအနေ၌ပေတရု သည်မှန်ကန်သောဆုံးဖြတ်ချက်ကိုချမှတ်နိုင်ရန်သန့်ရှင်းသော၀ိညာဉ်တော်ကအလင်းပေး၍ဦးပဉ္စင်း အမူတော်ကို ဖန်တီးပေးလိုက်သည်။ ဤသို့ပြုလုပ်ပေးလိုက်ခြင်းသည်အကြပ်အတည်းတစ်ခုကိုလည်း ဖြေရှင်းပေးလိုက်သည်။ လစ်လျူရူခံရသူများလည်းဂရု စိုက်မူကိုခံရသည်။ ဤသို့ဖြင့်တပည့်တော်ကြီး များသည်သူ၏တို့အချိန်ကိုဆုတောင်းခြင်း၊ နှုတ်တော်ထွက်စကားကိုဟောကြားရန်ဆက် ကပ် နိုင်ကြသည်။

ဆရာတော်တစ်ပါး၏ပထမဦးစား ပေးအမူတော်

ဆရာတော်တစ်ပါး၏ပထမဦးစားပေးအမူတော်ကားဆုတောင်းခြင်းဖြစ်သည်။ သူသည်ခမည်း တော်ထံယုံကြည်အားကိုးစိတ်၊ ရဲရင့် သောစိတ်ဖြင့်ဦးဆုံးသွားရမည့်သူဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆို သော်မိမိလူမျိုးအတွက်ကြား၀င်ဆုတောင်းပေးရမည်ဖြစ်သည်။ အခြားအမူကိစ္စများကိုဤအဓိကကျ သောအမူတော်ကိုပျက်ကွက်စေလျှင်နည်းလမ်းမကျပေ။ အမှန်တကယ်အမူတော်ကိုလုပ်ဆောင်သူမှာ ဘုရားသခင်ဖြစ်ပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့သည်နာခံလုပ်ဆောင်ရုံမျှသာဖြစ်သည်။ သာသနာအတွင်း၌လည်းဘုရား သခင်သာလုပ်ဆောင်နေသည်။ ထို့ကြောင့်ဆုတောင်းခြင်း သည်သာသနာကိုတိုးတက်စည်ပင်စေသည်။

ဤသည်ကားအဖြစ်အပျက်အမှန်အကန်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ယေဇူးသခင်သည်ခမည်းတော်ရှေ့ မှောက်၌နေလျှက်ခမည်းတော်ဘုရား ၏ဘုန်းတော်တိုးစေရန်သူလုပ်ဆောင်မည်ဖြစ်သည်။ သာသနာ တော်ကြီးသည်ရဲရင့်သောဆုတောင်းခြင်းဖြင့်တိုးတက်ဖွံ့ဖြိုးလာသည်။ အဘယ် ကြောင့်ဆိုသော်ယေဇူး သခင်ကောင်းကင်ဘုံသို့တက်ကြွခြင်းမပြုလျှင်သာသနာသည်အဘယ်သို့မျှရှင်သန်ကြီးထွာနိုင်ချေမရှိ သည်ကိုသာသနာ တော်ကြီးသည်ကောင်းစွာနားလည်ကြောင်းဖြင့်ဆုတောင်းခြင်း၊ ဟောကြားခြင်း သည်သာသနာတော်တိုးပွားစည်ပင်ရန် အရေးကြီးကြောင်း ဟောကြားခဲ့သည်။

ဘာသာပြန် ဖာသာရ်ကလဲမင့်အားတယ်

https://bit.ly/2YRceB6