ရန်ကုန်ဂိုဏ်းချုပ်ဆရာတော်ကြီးကာဒီနယ်ချားလ်စ်ဘို ၏ (၂၂) ကြိမ်မြောက် တနင်္ဂနွေနေ့

ရန်ကုန်ဂိုဏ်းချုပ်ဆရာတော်ကြီးကာဒီနယ်ချားလ်စ်ဘို ၏ (၂၂) ကြိမ်မြောက် တနင်္ဂနွေနေ့

"ဦးနှောက်ကနေ နှလုံးသားဆီရောက်ဖို့ ၊ မမှန်ကန်ခြင်းကနေ အမှန်တရားဖြစ်လာဖို့နဲ့ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်ခြင်းနဲ့ လွတ်လပ်ခြင်းအတွက် မိမိတို့ကိုယ်တိုင် ရုန်းကန်ရခြင်းတွေဟာ ဘဝမှာ အရှည်ကြာဆုံးခရီးဖြစ်ပါတယ်။"

ပထမကျမ်း။ ။ တရားဟောရာကျမ်း ၄း ၁-၂၊ ၆-၈ - ဒီကြီးမြတ်တဲ့ တိုင်းပြည်ကဲ့သို့ ဘယ်လူမျိုးမှ ပညာ အမြှော်အမြင်နဲ့ မပြည့်စုံ မထက်မြတ်ကြပါဘူး။ ”ကျွန်ုပ်တို့ လူမျိုးလောက်ကြီးမြတ်တဲ့ လူမျိုးရှိပါအုံးမလား။

ဒုတိယကျမ်း။ ။ ရှင်ယာကုပ်ဩဝါဒစာ ၁း ၁၇-၁၈၊ ၂၁ခ-၂၂၊ ၂၇ - နှုတ်တော်ထွက် စကားကို ကျင့်ကြံသောသူများ ဖြစ်ကြစေလော့၊ မိမိကိုယ်ကို လှည့်ဖြားလျက် ငှင်းကို ကြားနာသူ သက်သက် မဖြစ်စေကြနှင့်။

ဧဝံဂေလိကျမ်း။ ။ ရှင်မာကု ၇း ၁-၈၊ ၁၄-၁၅၊ ၂၁-၂၃ - ပြောင်းလဲခြင်းအတွက် အရေးကြီးဆုံးအရာသည် နှလုံးသား ရေးရာ ဖြစ်ပါတယ်။

ခရစ်တော်၌ ချစ်ခင်လေးစားရပါသော ညီအစ်ကိုမောင်နှမအပေါင်းတို့-

အသက်ရှင်ခြင်း၊ ချစ်ခြင်းနှင့် လွတ်‌မြောက် ခြင်းကို ပေးတော်မူသော ခရစ်တော်၏နာမတော်၌ မင်္ဂလာပါလို့ နှုတ်ခွန်းဆက်သပါရစေ။ ကြီးမားတဲ့စိန်ခေါ်မှုကနေ ကျွန်ုပ်တို့ကို ကာကွယ်စောင့်‌ရှောက် ပေးဖို့ ခရစ်တော်ရဲ့နာမတော်ကို စက္ကန့်နဲ့အမျှ ခေါ်တကြပါတယ်။ လိုအပ်သောအရာများကို ဖြည့်ဆည်းပေးသည့် အတွက်လည်း ကျေးဇူးတင်ကြရပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ လူတွေအတွက် ခရစ်တော်သခင်ဟာ ရောဂါကုသပေးသူ ဖြစ်ဖို့ ကျွန်ုပ်တို့ ဆက်လက်ဆုတောင်းကြရပါမယ်။

လူသေဆုံးခြင်းတွေ လျော့နည်းလာတဲ့အတွက် ကပ်ရောဂါအမှောင်ထုကြီးဟာ ကျွန်ုပ်တို့ကို သနားညာတာ လာတယ်လို့ ပြောလို့ရပါတယ်။ ပြည်သူတွေဟာ ဘုရားရဲ့ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မှု အထူးလိုအပ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တစ်ခြားသော ကပ်ရာဂါတွေ ဆက်လက် ဖြစ်ပေါ်နေတာကတော့- တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့သူတွေရဲ့ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့ ဗိုင်းရပ်စ်တွေ ကူးစက်ပျံ့နှံ့ နေပါသေးတယ်။ ကျွန်ပ်တို့ရဲ့တာဝန်တွေလည်း မလျော့စေပဲ ဘုရားရဲ့ ကြားဝင်ကူညီပေးခြင်း ရရှိဖို့ ဆက်လက် ကြိုးစားပြီး ဆုတောင်း ကြရအောင်။

ဒီနေ့ ကျမ်းစာက ကျွန်ုပ်တို့ တစ်ယောက်ချင်းစီအတွက်လည်းကောင်း၊ မိသားစုအတွက်လည်းကောင်း၊ တစ်နိုင်ငံလုံးအတွက်လည်းကောင်း နက်ရှိုင်းတဲ့ ထောက်ရှုစဉ်းစားမှုကို သယ်ဆောင်လာပေးပါတယ်။

• ကျွန်ုပ်တို့ဟာ နှလုံးသား‌ကြောင့် အသက်ရှင်လှုပ်ရှားနေကြတာလား ဒါမှမဟုတ် စိတ်‌ကြောင့်ပဲလား။ ဦးနှောက်နဲ့ နှလုံးသားကြားက ခရီးစဉ်တစ်ခုပါ။

• မှန်ကန်တဲ့ လုပ်ဆောင်မှုတွေအားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့စကားလုံးတွေက အကောင်အထည် ပေါ်ပါသလား။

• ဥပဒေတွေ၊ ကာနွန်ဥပဒေတွေက အကြီးမားဆုံးပညတ်တော်ဖြစ်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အစားထိုးနိုင်မလား။

• လိမ်လည်လှည့်ဖျားခြင်းရဲ့ ရစ်ပတ်နှောင်တွယ်တတ်တဲ့ လှိုင်းတွေ ကြားက မှန်ကန်ခြင်းအတွက် ရုန်းကန်လှုပ်ရှားနေရတဲ့ လူတွေရဲ့ အကြာင်းကို ဒီနေ့ဖတ်ရတဲ့ ကျမ်းစာတွေက ‌ပြောပြနေပါတယ်။

ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ထောက်ရှုချက်က ရှင်းပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ နေ့စဉ်ဘဝအသက်တာမှာ စိန်ခေါ်မှုတွေက ရှိစမြဲပါ။ အဲဒါတွေကတော့ ကိုဗစ်ကြောင့် ၁၈ လလုံးလုံး ဆုံရှုံးခဲ့ ကြရတဲ့ ဘဝ‌တွေ၊ ဆုံးရှုံးခဲ့ ရတဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းတွေ၊ ၇ လလုံး ဖြစ်ပွားနေတဲ့ ပြည်တွင်း ပဋိပက္ခကြောင့် စိတ်ပျက်ခြင်း၊ သေကြေပျက်စီးခြင်းတို့နှင့်အတူ မျှော်လင့်ချက်တွေပါ ပျောက်ဆုံးကြရပါတယ်။ သဘာဝ ဘေးအန္တရာယ် နှင့် လူလုပ်တဲ့ ဘေးအန္တရာယ်တွေက ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့လူတွေကို တိတ်တဆိတ် မျက်ရည်ကျစေတဲ့ ည‌ရက်တွေ ရှည်ကြာစေခဲ့ပါတယ်။

ဒီအမှောင်ထုတွေကြားထဲမှာ ဒီနေ့ကျမ်းပိုဒ်တွေက မျှော်လင့်ခြင်း ဖယောင်းတိုင်ကို ထွန်းညှိပေးပါတယ်။ ပထမကျမ်းစာဖြစ်တဲ့ တရားဟောရာကျမ်းမှာ ဖော်ပြထားတဲ့ စကားလုံးတွေဟာ မြန်မာနိုင်ငံသားတွေကို တိုက်ရိုက်ရေးထားသလိုပဲ ဒီနေ့ရဲ့ ပထမကျမ်းကို ဖတ်ရတာ တကယ့်ကို နှစ်သိမ့်မှုပေးနေပါတယ်။

”ဒီကြီးမြတ်တဲ့ တိုင်းပြည်ကဲ့သို့ ဘယ်လူမျိုးမှ ပညာအမြှော်အမြင်နဲ့ မပြည့်စုံ မထက်မြက် ကြပါဘူး။ ”ကျွန်ုပ်တို့ လူမျိုးလောက်ကြီးမြတ်တဲ့ လူမျိုးရှိပါအုံးမလား။”

မှန်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံဟာ ‌ရွှေနိုင်ငံဖြစ်တယ်ဆိုတာ သံသယဖြစ်စရာ မရှိပါဘူး။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ရှိတဲ့ သယံဇာတတွေကြောင့်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကြီးမြတ်တဲ့ လူသားအရင်းမြစ်ကြောင့်ပါပဲ။ သူတို့ရဲ့ ကြွယ်ဝမှုတွေဟာ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတွေ ဝိညာဉ်ရေးနှင့် ကြီးမားလှတဲ့ သူတို့ရဲ့ အရည် အချင်းတွေ ပါပဲ။ တရားဟောရာကျမ်းမှာ ပြောထားသလိုမျိုးပဲ မြန်မာနိုင်ငံသားတွေဟာ ထက်မြက်ပြီး ဉာဏ်ပညာနဲ့ ပြည်စုံတဲ့ သူတွေပါ။ ကျောက်စိမ်း ကြွယ်ဝမှုတွေ မဟုတ်သလို ခိုးယူလို့ရခဲ့တဲ့ ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုတွေ မဟုတ်ဘူး။ မြန်မာပြည်ရဲ့ မွန်မြတ်တဲ့ နှလုံးသား ကြွယ်၀မှုတွေက သူတို့ကို ညဘက်တွေမှာ ငြိမ်းချမ်းစွာ အိပ်စက်စေပြီး မိမိတို့ရဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းမွန်ခြင်း နှင့် ရက်ရောခြင်း လက်နက်တွေကို ကိုင်‌ဆောင် ထားခြင်းကလည်း သူတို့ကို ငြိမ်းချမ်းခြင်းပေးပါတယ်။ ကျွန်ပ်တို့ မြန်မာလူမျိုးတွေဟာ ပင်ကိုယ်၌က ငြိမ်းချမ်းစွာ နေတတ်တဲ့ သူတွေပါ။ ဒါဟာ ကျွန်ုပ်တို့ မြန်မာလူမျိုးတွေရဲ့ ဉာဏ်ပညာ အမြှာ်အမြင်တွေပါပဲ။

ဘယ်လိုဖိနှိပ်ခြင်း၊ ဘယ်လို ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းတွေကမှ ကျွန်ုပ်တို့လူမျိုးတွေရဲ့ အပြုံး၊ ကျေးဇူးတော်၊ သတ္တိနှင့် ရက်ရောခြင်းတွေကို မဖျက်ဆီးနိုင်ပါဘူး။ မျက်ရည်တွေကြားမှာ ပြုံးရဲတဲ့ သတ္တိဟာ တကယ့်ကို ထက်မြက်ခြင်းနဲ့ ဉာဏ်ပညာ မမြှော်အမြင် ရှိခြင်းလက္ခဏာတွေ ပါပဲ။ ဖာ‌ရောဘုရင်ရဲ့ သမိုင်းမှာ ပြုံးပျော်ခြင်း မှတ်တမ်း သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ‌ မတွေ့ရပါဘူး။ အပြုံးနှင့် မျက်ရည်မရှိတဲ့ ဘဝဟာ လူသားဆန်ခြင်းကို နင်းချေခြင်းပါပဲ။ ကျွန်ုပ်တို့လူတွေက အရေးကြီးတဲ့ အရာ‌တွေကို သိပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ လူမျိုးတွေဟာ ထက်မြက်ပြီး ဉာဏ်ပညာ အမြှော်အမြင်ရှိကြတယ် လို့ ပြောတဲ့ တရားဟောရာကျမ်းဟာ တကယ့်ကို မှန်ကန်ပါတယ်။

နောက်ထပ် ကျမ်းစာနှစ်စောင်က ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ အနာဂါတ်ကို လမ်းပြပေးပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ လျှောက်နေတဲ့ ခရီးဟာ မိမိတို့ဘဝမှာလည်းကောင်း၊ လူမျိုးတစ်ခုလုံးရဲ့ ဘဝမှာလည်းကောင်း ပိုမိုဖြောင့်မတ် မှန်ကန်နိုင် ဖို့ပါပဲ။ ခရီးသွားနေဖို့တော့ လိုပါလိမ့်မယ်။ လူသားတိုင်းဟာ ဦးနှောက်ကနေ နှလုံးသားဆီ သွားမယ့်ခရီးအတွက် အခေါ် ခံကြရပါတယ်။ ဒီနေ့မြန်မာနိုင်ငံမှာ ရင်ဆိုင်နေရတဲ့ ပြဿနာဟာ ဦးနှောက်နဲ့ နှလုံးသားကြားမှာရှိတဲ့ ပြဿနာပါပဲ။ ဥပဒေတွေဟာ လူတွေကြားမှာရှိတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ဆန့်ကျင်နေပါတယ်။ ဒါဟာ ဘဝမှာ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ပဋိပက္ခ ဖြစ်တဲ့ အတွေးအခေါ်တွေ၊ ဥပဒေတွေ၊ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေနဲ့ ခေါင်းထဲမှာရှိတဲ့ အယူ အဆတွေပါပဲ။ ဦးနှောက်ကို အတွေးအခေါ်တွေ ဥပဒေတွေ အနေနဲ့ တင်စားထားပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ခုနှစ်လလုံး သေကြေပျက်စီးခြင်းတွေ မျှော်လင့်ချက် ပျက်သုန်းခဲ့ ရတာတွေဟာ ဦးနှောက်ထဲမှာ ရှိတဲ့ ဥပဒေတွေနဲ့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေကို အခြေခံထားလို့ ပါပဲ။ ချစ်ခြင်းရဲ့ သင်္ကေတ ဖြစ်တဲ့ လူတွေရဲ့ နှလုံးသားတွေဟာ တူးဆွခြင်း ခံရပါတယ်။

ဒါဟာ ဒီနေ့သခင်ခရစ်တော် ဧဝံဂေလိကျမ်းမှာ ရင်ဆိုင်ရတဲ့ ပဋိပက္ခပါပဲ။ တပည့်တော်ကြီးတွေဟာ မိုးဇယ်ရဲ့ ပညတ်ဥပဒေကို မလိုက်ကြောင်း မိုးဇယ်၏ ပညတ် ဥပဒေကို ထိန်းသိမ်းတဲ့သူတွေဖြစ်တဲ့ ဖာရီဇေဦးတွေက စွပ်စွဲ ပြောဆိုကြပါတယ်။ ပညတ်ဥပဒေတွေထဲမှ ပညတ်တော် (၁၀) ပါးဟာ လူသိအများဆုံး ပညတ်တော်တွေပါ။ ဒါပေမယ့် မိုးဇယ်ရေးထားတဲ့ ပညတ်ဥပဒေကျမ်း ၅ စောင်ထဲမှာ ပညတ်တော်ပေါင်း ၆၁၃ ချက် ပါဝင်ပြီး၊ မိသားစုအပါအဝင်၊ မိမိတို့ရဲ့ တစ်ကိုယ်ရေ သန့်ရှင်းရေးနှင့် ချင့်ချိန်စားသောက်ခြင်း တွေကို နေ့စဉ်အသက်တာရဲ့ ရှုထောင့်မျိုးစုံ ကနေ ဖော်ဆောင်ပေးနေပါတယ်။ ဒီဥပဒေတွေသည်သာ သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်ပြီး အီဇရာအဲလူမျိုးတွေကို ဘုရားအထူး ရွေးကောက်တဲ့ လူမျိုးဖြစ်စေပါတယ်။

ဒါပေမယ့် လူတွေက ဒီဥပဒေတွေကို အလွဲသုံးစားလုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ပညတ်ဥပဒေတွေရဲ့ ဆိုလိုရင်းဟာ ပျောက်ကွယ်ခဲ့ရပေမယ့် ကျမ်းစာစောင်ကတော့ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ဥပမာအားဖြင့် ဒီနေ့ဧဝံဂေလိကျမ်းစာ ထဲမှာဆိုရင် ဖာရီဇေဦးတွေက တပည့်တော်ကြီးတွေ အစာပုံမှန်မစားရတာ၊ သူတို့ရဲ့ ဆာလောင်မွတ်သိတ်မှုတွေကို ထည့်မစဉ်းစားပေးတဲ့အပြင် လက်မဆေးဘဲ စားသောက် နေကြတာကို ပုတ်ခတ်ပြောဆိုနေကြ ပါသေးတယ်။

ခရစ်တော်က ဒီအငြင်းပွားမှုအတွက် ကြားဝင်ဖြေရှင်းပါတယ်။ “လူ့ဘဝမှာ ဘယ်အရာက အရေးကြီးလဲ။ ပညတ်ဥပဒေတွေလား ဒါမှမဟုတ် ချစ်ခြင်းမေတ္တာလား။ ဦးနှောက်လား။ ဒါမှမဟုတ် နှလုံးသားလား။” သခင်ခရစ်တော်က ပညတ်ဥပဒေကို မဆန့်ကျင်ပါဘူး။ သခင်ခရစ်တော် ပြောဆိုတာကတော့ “ပညတ်တရားကျမ်းနှင့် ပရောဖက်ကျမ်းများကို ပယ်ဖျက်ခြင်းငှာ ငါလာသည်ဟု မထင်ကြနှင့်။ ပယ်ဖျက်ခြင်းငှာ မဟုတ် ပြီးပြည့်စုံစေခြင်းငှာ ငါလာသတည်း” (မာတေဦး ၅း ၁၇)။ သခင်ခရစ်တော်က ဖာရီဇေဦးတွေဟာ ပညတ်ဥပဒေတွေမှာ ကောင်းမွန်ကြပြီး ဖြောင့်မတ် ကြပါတယ်လို့ တစ်ခြားနေရာတွေမှာ ပြောဆိုဝန်ခံခဲ့ပါသေးတယ်။

သခင်ယေဇူးက ရှင်းလင်းစွာ ပြောဆိုတာက- “သင်တို့ကို ငါပြောဆိုသည်မှာ သင်တို့ရဲ့ ဖြောင့်မတ်ခြင်းဟာ သူများအပေါ် မှီခိုတတ်တဲ့ သူတွေနဲ့ ဖာရီဇေဦးတွေရဲ့ ဖြောင့်မတ်ခြင်းထက် မပိုရင် ကောင်းကင်နိုင်တော်သို့ မည်သည့်အခါမှ ဝင်ရလိမ့်မည်မဟုတ်။” ပညတ်ဥပဒေကို ကျော်လွန်ပြီး ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ရှာကြလော့။ ပညတ်တရားကို အလေးပေးတဲ့ ‘စိတ်’ ကနေ နှလုံးသားကို အလေးပေးတဲ့ ‘ချစ်ခြင်းမေတ္တာ’ ဆီသို့ ‌ရွှေ့ကြလော့။” ‘စိတ်’ ဆိုတာ ကောင်းမြတ်ခြင်းတွေ မွေးဖွားပေးရာ အလုပ်ရုံဖြစ်ပါ၏။ “လူအပြင်မှ သူ၏အတွင်းသို့ ဝင်၍ ညစ်ညူးစေနိုင်သော အရာမည်သည်မရှိ။ လူမှထွက်လာသောအရာများမူကား လူကိုညစ်ညူးစေကြ၏။” ညစ်ညူးခြင်းဟာ အတွင်းစိတ်ထဲကလာပြီး မဆေးရသေးတဲ့ လက်တွေထက်တောင်မှ ပိုပြီး အန္တရာယ်များကြောင်းကို သခင်ခရစ်တော်က ဒီနေ့ ဧဝံဂေလိကျမ်းထဲမှာ ဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။

ခရစ်တော်ပြောတဲ့ အတွင်းစိတ်ထဲက လာတဲ့ မကောင်းတဲ့အရာများကို အောက်မှာဖော်ပြတားပါတယ်။

၁။ မကောင်းတဲ့ အတွေးအခေါ် တွေ၊

၂။ သူ့သား၊ မယားကို ပြစ်မှားခြင်း၊

၃။ သူ့ ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်း၊

၄။ လူ့အသက်ကို သတ်ဖြတ်ခြင်း၊

၅။ မတ္တရားသော မေထုန်မှီဝဲခြင်း၊

၆။ လောဘကြီးခြင်း၊

၇။ မတရားပြုခြင်း၊

၈။ လိမ်လည်ခြင်း၊

၉။ ကိလေသာ စိတ်နှင့် ညစ်ညူးခြင်း၊

၁၀။ မနာလို အမုန်းတရားပွားခြင်း၊

၁၁။ ဘုရားကို အပြစ်တင်ခြင်း၊

၁၂။ မာန ထောင်လွှားခြင်း၊

၁၃။ ပေါ့လျော့ခြင်း၊

ဒီအရာတွေအားလုံးဟာ အတွင်းစိတ်ကလာပြီး လူကို ညစ်ညူးစေပါတယ်။ အဲဒီညစ်ညူးစေတဲ့ အရာတွေအတွက် ရှင်ပေါလူး ရဲ့ ဖြေဆေးမှာ “နှလုံးသားက လာတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဟာ များပြားလှတဲ့ ကျေးဇူတော်တွေနဲ့ ပြည့်စုံလှပါတယ်။”

၁. မေတ္တာသည် သနားကြင်တာတတ်၏။

၂. မေတ္တာသည် စိတ်ရှည်တတ်၏။

၃. မေတ္တာသည် မနာလိုခြင်း မရှိ။

၄. ဝါကြွားခြင်းလည်း မရှိ၊

၅. မာန်မာန မရှိ၊

၆. ရိုင်းပြမှုလည်း မရှိ၊

၇. ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ကိုယ်ကျိုးမရှာတတ်၊

၈. အမျက်ဒေါသ မထွက်တတ်၊

၉. အငြှိုးအတေး မထားတတ်၊

၁၀. ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် မကောင်းသောအမှု၌ ဝမ်းမြောက်ခြင်းမရှိတတ်။ သမ္မာတရား၌မူ ဝမ်းမြောက်တတ်၏။ အရာအားလုံးကို ခံထမ်းနိုင်၏။

၁၁. အရာအားလုံးကို ယုံကြည်၏။

၁၂. အရာအားလုံးကို မျှော်လင့်တတ်၏။

၁၃. အရာအားလုံးကို ကြံ့ကြံ့ ခံနိုင်၏။

ယုံကြည်ခြင်း၊ မျှော်လင့်ခြင်း နှင့် ချစ်လေးမြတ်နိုးခြင်းတို့သည် အစဉ်အမြဲတည်ပြီး၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ သည် အကြီးမြတ်ဆုံးဖြစ်၏။

ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်ပြုတဲ့ အနေနဲ့ ဖာရီဇေဦးတွေက ဥပဒေနဲ့ ပညတ်တော်တွေကို လိုက်ကျင့်ခဲ့ကြပါတယ်။ သခင်ခရစ်တော်က အခြေခံကျတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာရှိဖို့ နှင့် ဦးနှောက်ထဲမှာရော နှလုံးသားအထိပါ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ထားတတ်ဖို့ ပြန်လည်ပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။ “ကိုယ်တော်ကလည်း သင်၏အရှင်ထာဝရဘုရားသခင်ကို သင်၏စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ စိတ်အားရှိသမျှ၊ ဉာဏ်အစွမ်းရှိသမျှ နှင့် ချစ်လော့” (ရှင်မာသဲ ၂၂း ၃၇)။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာရှင်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ ကယ်တင်ရှင် ဘုရားသခင်အတွက် ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ အသိဉာဏ်ကို သူရဲ့ ဘုန်းတော်ပိုမို ထင်ရှား ဖို့ အကောင်းဆုံးအသုံးပြုကြရအောင်။ ကျွန်ုပ်တို့ တွေးတဲ့ အတွေးတွေကို လုပ်ဆောင်နိုင်ဖို့၊ ကိုယ်လုပ်တဲ့ အတိုင်းပြောဆိုနိင်ဖို့၊ ကိုယ်ပြောခဲ့တဲ့ အရာတွေကို လက်တွေ့ ဘဝမှာ ကျင့်ကြံခြင်း အားဖြင့် ဦးနှောက်နဲ့ နှလုံးသားကို သဟဇာတ ကျအောင်နေကြရအောင်ပါ။

ဒါဟာ ရာသက်ပန်စိန်ခေါ်မှု တစ်ခုပါပဲ။ အတွေးအခေါ်တွေ ၊ အယူအဆတွေ ၊ ပညတ်ဥပဒေတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတဲ့ ဦးနှောက် ကနေ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ပြည့်နှက်နေတဲ့ နှလုံးသား ခရီးလမ်းကို လျှောက်ကြရအောင်။ ဦးနှောက်နဲ့ နှလုံးသား အကွာ အဝေးဟာ ၁၈ လက်မ သာ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီနှစ်ခုကြားခရီးဟာ ဘဝတစ်ခုလုံးသွားရမယ့် ခရီးပါ။ ဦးနှောက်နဲ့ နှလုံးသားကြား သဟဇာတ ဖြစ်လာတဲ့အခါမှာ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်ခြင်းဆိုတာဖြစ်လာပါတယ်။ ဖာရီဇေဦးတွေဆီကနေ ခရစ်တော်ရဲ့ တပည့်တော်တွေဆီ သွားတဲ့ ခရီးတစ်ခုလိုပေါ့။ ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်တတ်တဲ့ အစိုးရတွေဆီကနေ ဘုရားရဲ့နိုင်ငံတော်ဖြစ်တဲ့ ကောင်းကင်နိုင်ငံခရီးလမ်းကို လျှောက်ကြရအောင်။ ဒါဟာ ဘဝတစ်ခုလုံး လျှောက်လှမ်းရမယ့် ခရီးပဲဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်ုပ်တို့ဟာ မမှန်ကန်ခြင်းကနေ အမှန်တရားဖက်ကို ‌ရွေ့လျားဖို့ သင်ယူလာတဲ့အခါမှာ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်ခြင်းဆီ ချီတက်တဲ့ခရီးရှည်ဟာ အောင်မြင်ခြင်းခရီးတစ်ခု ဖြစ်လာပါတယ်။ ရန်သူတွေကို ချစ်ရမယ်၊ ကျွန်ုပ်တို့ကို ညှင်းပန်းနှိပ်စက်တဲ့ သူတွေအတွက် ဆုတောင်းပေးရမယ်၊ ခုနှစ်ဆယ့်ခုနစ်လီ ခွင့်လွှတ်ပေးရမယ်လို့ ပြောခဲ့တဲ့ သခင်ခရစ်တော်ဟာ ဖာရီဇေဦးတွေကို ပြန်လည်ချေပတဲ့နေရာမှာတော့ အကြင်နာကင်းမဲ့သူကဲ့သို့ ဖြစ်လာရပါတယ်။

ခရစ်တော်ဘုရား အပြင်းထန်ဆုံးပြောခဲ့တဲ့ ‘အမင်္ဂလာခုနှစ်ခု’ ကို ရှင်မာသဲ (၂၃း ၁၃- ၃၆)မှာ တွေရပါတယ်။ဒီ “အမင်္ဂလာခုနှစ်ခု”ဟာ ခေါင်းဆောင်မှု အပိုင်းမှာ သော်လည်းကောင်း တာဝန်ခံမှုအပိုင်းမှာသော်လည်းကောင်း လစ်ဟင်းကြတဲ့ ခေါင်းဆောင်အမည်ခံတဲ့ သူတွေ အတွတွက် စီရင်ချက်တွေပါပဲ။ သခင်ခရစ်တော်က ပြင်းထန်တဲ့စကားလုံးတွေနဲ့ သူတို့တွေကို ခုနှစ်ကြိမ်တိုင် ကျိန်ဆဲ ပါတယ်။

• “သူတော်ကောင်း ယောင်ဆောင်သော ကျမ်းတတ်ဆရာနှင် ဖာရီဇေဦးတို့ သင်တို့သည် “အမင်္ဂလာ” ရှိကြ၏” လို့ ခရစ်တော်က ခုနှစ်ကြိမ်တိုင် ပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။

• သခင်ခရစ်တော်က သူတို့တွေကို “ထုံးဖြူသုတ်ထားတဲ့ အုတ်ဂူတွေ” အနေနဲ့ တင်စားခေါ်ဝေါ်ခဲ့ပါတယ်။

သခင်ခရစ်တော်က သူတိုကို “မြွေဆိုးတွေ၊ မြွေပွေးတွေ” အဖြစ်သတ်မှတ်ခဲ့ပါတယ်။

သခင်ခရစ်တော်ဟာ တကယ်ပဲ သူတို့ရဲ့ သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်ခြင်းကြောင့် သူတို့ ကို တစ်ကြိမ်လေးတောင်မှ စိတ်မရှည် ခဲ့တဲ့ ပုံပါပဲ။ ယေဇူးခရစ်တော်က သိုးရေခြုံတဲ့ သူတွေ၊ လိမ်လည် လှည့်ဖြား ခြင်းနဲ့ အသက်ရှင်ကြတဲ့ သူတွေနှင့် မဟုတ်မမှန်သက်သေခံတဲ့ အသက် သူတွေကို ကို မနှစ်သက်ပါဘူး။ ခရစ်တော်က သူတဲ့ ရဲ့ အဆုံးသိမြင်ပြီး ပြောဆိုသည်မှာ- “သင်တို့သည် ငရဲဒါဏ် စီရင်ခံရခြင်းမှ မည်သို့ လွတ်မြောက်နိုင်ကြမည်နည်း”။

ဒုတိယကျမ်းမှာ ရှင်ယာကုပ်က ကျွန်ုပ်တို့ကို သတိပေးသည်မှာ- “ကောင်းတဲ့ အတွေးခေါ် ရှိခြင်းနှင့် နှုတ်ကပါတ်‌တော်ကို ဖတ်ခြင်းဟာ တကယ်ပဲ ချီးကျူးထိုက်ပါတယ်။” “ဒါပေမယ့် နှုတ်ကပါတ်တော်ကို လက်တွေဘဝမှာ လိုက်ကျင့်တဲ့ သူဟာ ပိုပြီး ချီးကျူးခံထိုက်ပါတယ်။” ဦးနှောက်နဲ့ နှလုံးသားဟာလည်း အင်မတန်မှ ကွာခြားပါတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာက သိုးရေခြုံပြီး အသက်ရှင်ခြင်းနဲ့ ပတ်သက်လို့ သတိပေးချက်တွေနဲ့ပြည့်စုံလှပါတယ်။ ဒါ့အပြင် ကျွန်ုပ်တို့ ဟောပြောတဲ့ အရာကို ကိုယ့်တိုင် ကျင့်ကြံရပါမယ် လို့လည်း ကျမ်းစာထဲမှာ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဖော်ပြထားပါတယ်။ လူတွေက ခရစ်တော်ကို ကျွန်ုပ်တို့ခန္ဓာထဲမှာ မြင်လာမယ်ဆိုရင် (ကောလောသဲဘြဝါဒစာ ၂း၂၀) ဒါမှမဟုတ် ကျွန်ပ်တို့ရဲ့ ဘဝ၌ သူ့ရဲ့ ဘုန်းဂုဏ်တော် ပိုပြီးထင်ဟပ်စေမယ်ဆိုရင် (ဒုတိယ ကောရိန်သုဘြဝါဒစာ ၃း၁၆-၁၈ မိမိတို့ရဲ့ဟာ ဝိညာဉ်တော်ရဲ့ အသီး အပွင့်များဖြစ်လာပြီး (ကောလောသဲဘြဝါဒစာ၅း၂၂) နောက်ဆုံးမှာ တစ်ဦးချင်းရဲ့ ဘဝမှာ သော်လည်းကောင်း၊ မိသားစုအတိုင်းအတာ၌ သော်လည်းကောင်း၊ ကျွန်ုပ်တို့ကို အုပ်ချုပ်တဲ့ သူတွေထဲမှာသော်လည်းကောင်း သူတော်ကောင်း ယောင်သောသူတွေအတွက် လုံးဝ အခန်းလွတ်မရှိတဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်ကို ‌ရောက်ရှိကြပါလိမ့်မယ်။

လပေါင်းများကို ဒုက္ခတွေ ခံခဲ့ ပြီးတဲ့နောက်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ တစ်ဦးချင်းစီရဲ့ ဘဝမှာ သနားကြင်နာတတ်တဲ့ နှလုံးသားကို မွေးမြူကျင့်ကြံခြင်းအားဖြင့် မိမိကိုယ်ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ပင်ကို ဦးနှောက်နဲ့နှလုံးသား ဆက်စပ်မှုမရှိတဲ့ သူတွေရဲ့ အုပ်ချုပ်ခြင်းက ကျွန်ုပ်တို့ကို အင်မတန်မှ ဒုက္ခတွေ့စေပါတယ်။

ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ဘဝ အသက်တာမှာ အဲဒီကွဲ ပြားခြားနားတဲ့ အရာတွေ စိမ့်ဝင်ခွင့် မပြုရပါဘူး။ မိသားစုတွေမှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဂရုစိုက်မှုတွေ သယ်ဆောင်ပေးကြရအောင်။ “ငါသည် သင်တို့ကို ချစ်သကဲ့သို့ သင်တို့ အချင်းချင်းချစ်ကြလော့။” ဒါဟာ မိမိတို့ ကိုယ်ကို ကုသတဲ့ နည်းလမ်းဖြစ်သလို၊ မိမိတို့ကိုယ်ကို ပြန်လည်းတည်ဆောက်ကြတာပါပဲ။ လက်နက်တွေကို ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံးကနေ သယ်ဆောင်လာသလိုမျိုး တစ်ပါးသူအတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ လက်နက်ကို ကိုင်ဆောင်ကြရအောင်။ စစ်မှန်တဲ့ ဖြောင့်မတ်ခြင်းဟာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကြောင့်သာ ဖြစ်လာတယ်ဆိုတာ အကြွင်းမဲ့လက်ခံယုံကြည်ကြရအောင်။

ညီအစ်ကို မောင်နှမတို့ စိန်ခေါ်မှုများစွာကို ကျွန်ုပ်တို့ရင်ဆိုင်နေရပါတယ်။ ဘ၀မှာ လိုအပ်နေတဲ့ ကုသခြင်းတွေ၊ ပြန်လည် တည်ဆောက်ခြင်းတွေ၊ ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်းတွေကို ဒီနေ့ ခရစ်တော်သခင် ထောက်ပြသလို ကျွန်ုပ်တို့ အတွင်းစိတ်က နေ လုပ်ဆောင်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ ခံစားချက်တွေ၊ နှလုံးသားတွေ၊ မှတ်ဉာဏ်တွေ ကုသဖို့ လိုနေသလို ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေ ဒေါသတွေလည်း ကုသဖို့လိုနေပါတယ်။

အတွင်းစိတ် ကုသဖို့အတွက် ကျွန်ုပ်တို့ ဆုတောင်းနေပါတယ်။ အတွင်းစိတ်ကုသမှုရဖို့ ကလဲ့စားချေခြင်းတွေကို ရှာဖွေနေတဲ့ စိတ်သဘောထားတွေကနေ ခွင့်လွတ်ခြင်းနဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာရှာဖွေတဲ့ အခြေနေတွေဆီ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ ဦးနှောက်ကို အာရုံပြောင်းနိုင်မှ ဖြစ်မယ်။ မမှန်မကန်၊ မတရားမှုတွေကို အာရုံပြောင်းဖို့ ခွန်အားသတ္တိတွေ ရှိရဲ့လား၊။ မိမိကိုယ်ကို လှည့်စားခြင်းကနေ အမှန်တရားဆီ၊ မိမိကိုယ်ကို ဂရုစိုက်ခြင်းတွေအဖြစ် အာရုံပြောင်းနိုင်ကြရဲ့လား။

အသက်ရှင်သော နှုတ်ကပတ်တော်ဖြစ်တဲ့ ဘုရားရှင်က ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ နှလုံးသားတွေ စိတ်တွေထဲနေရာယူပါစေ။ ဒါမှသာ ပြောင်မြောက်တဲ့ဘ၀ကို ရှင်သန်နိုင်မှာဖြစ်တယ်။ ပြန်လည်တည်ဆောက်ခြင်းကို လုပ်နေတဲ့အချိန် အရေးကြီးတဲ့ နေရာမှာရှိနေတဲ့ နှလုံးသား မြန်မာပြည်မှာ အလုပ်တွေ ပိုလုပ်နိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။ တရားဟောရာကျမ်းက ချီးမွမ်းထားသလို ”ဒီကြီးမြတ်တဲ့ တိုင်းပြည်ကဲ့သို့ ဘယ်လူမျိုးမှ ပညာ အ​မြော်အမြင်နဲ့ မပြည့်စုံ မထက်မြက်ကြပါဘူး။ ”ကျွန်ုပ်တို့ လူမျိုးလောက်ကြီးမြတ်တဲ့ လူမျိုးရှိပါဦးမလား” (တရားဟောရာကျမ်း ၄း ၁-၂၊ ၆-၈)။

"The Longest Journey in life : From Head to Heart; From Untruth to Truth

Our Struggle for Authenticity and Freedom"

Homily ofHis Eminence Charles Cardinal Bo, Archbishop of Yangon, Myanmar

First Reading: Deut. 4:1-2,6-8 " There is no people as wise and as intelligent as this great nation" And is there a nation as great as ours..."

Second Reading: James 1: 17-18, 21b - 22, 27 Be doers of the Word and not just hearers.

Gospel: Mark 7:1-8, 14-15,21-23 The one that matters most is the transformation of the heart.

Dear Brothers and Sisters,

In the name of the living, loving and liberating name of Jesus, all greetings. We utter the name of Jesus every second, to protect us from all great challenges, to be grateful for the providence so far. We continue to pray that Jesus may be the healer for our people.

Dark clouds of the pandemic has been slightly merciful as the case load decreases. This nation needs the protective hand of God. But the other pandemics continue, spread by selfish virus of selfish people. Let us not lower our guards, not lessen our implorations for Divine intervention.

Today’s readings take us to a deeper reflection at a personal, family and national levels :

· Are we moved by the heart or by the mind? The journey between head and heart.

· Do our words become flesh through real actions?

· Can laws and canons replace the greatest commandment : Love?

· The readings speak of human struggle for authenticity amidst the spiralling wave of duplicity.

The context of our reflection is clear: Challenges continue in our lives. 18 months of covid, loss of lives, loss of livelihood. 7 months of civil strife, disappointment, deaths and despair. The litany of natural and man-made disasters frustratingly extend a long night of silent tears to my dear people.

Amidst these darkness, today’s readings light a candle of hope.

How consoling to read from the First reading of today, these embalming words from the book of Deuteronomy as if they are addressed directly to the people of Myanmar :

There is no people as wise and as intelligent as this great nation" And is there a nation as great as ours..."

Yes. Undoubtedly Myanmar is a golden land. Not because of its great resources. But because of its great human resources. Their wealth is our people’s culture, spirituality and their great qualities. Myanmar people are wise and intelligent, as the Book of Deuteronomy says. They know it is the not the jade wealth, not the stolen wealth that makes them to sleep at peace at night; armed with personal morality and generosity, our people can be at peace with themselves . That is their wisdom.

No amount of oppression and suffering could rob our people of their smile, their grace, their grit and their generosity. That is intelligence, that is wisdom : the ability to smile amidst all tears. The Bible records the Pharaohs of history have no record of smile. A life without tears and smiles robs of all humanity. Here our people know the essentials. Deuteronomy is right : our people have the wisdom and intelligence.

The next two readings guide us towards future : Our journey is towards greater authenticity in personal life and life of the nation. That journey needs to be taken. Every human being is called upon to take the journey from head to heart. The problem we face in Myanmar today is between the head and the heart. Laws vs the Love among the people. This is the conflict in life : ideas, laws, regulations and concepts in the head. Head as the metaphor of ideas and laws. The deaths and despair of the last seven months are based on the laws and regulations of the head. It is pitted against the people’s heart as the metaphor of Love.

This is the conflict Jesus faces in the Gospel today.

The pharisees as the ‘guardians’ of mosaic law, contesting the disciples for not following it. The Old Testament has many laws : The most well-known of these laws are the Ten Commandments , but the Torah contains a total of 613 commandments or mitzvah covering many aspects of daily life, including family, personal hygiene and diet. All of us affirm these laws are holy and meant to built the people of Israel as the chosen race.

But later some abused these laws. The spirit of the law was lost but the letter stayed. For example, in today’s Gospel, the pharisees are contesting that the disciples for eating without washing the hand. No worry about the hunger of the disciple, or their lack of access to regular food!

Jesus enters into the argument : What is essential in human life? The laws? Or Love? The head or the heart? Jesus is not against the Law. He speaks of his coming to ‘fulfil the law” (“Do not think that I have come to abolish Law or the Prophets; I have not come to abolish them but to fulfil them.” Mt 5:17)) He even acknowledges elsewhere the Pharisees are good in the law and even righteous.

But he is candid clear : For I tell you, unless your righteousness exceeds that of the scribes and Pharisees, you will never enter the kingdom of heaven. Go beyond the law into love : move from the legalistic, law-oriented mind towards love oriented heart. Mind is the workshop of lots of Good. But in the Gospel today, Jesus points out, defilement comes directly from the mind, more harmful than the unwashed hands.

According to him the following evil comes from the mind:

1. evil thoughts,

2. unchastity,

3. theft,

4. murder,

5. adultery,

6. greed,

7. malice,

8. deceit,

9. licentiousness,

10. envy,

11. blasphemy,

12. arrogance,

13. folly.

All these things come from within and they defile.

St Paul provides the antidote to these : love that comes from the heart has so many great gifts.

1. Love is kind,

2. love is patient,

3. love does not envy,

4. does not boast,

5. not proud.

6. Does not dishonour others,

7. not self-seeking,

8. not easily angered,

9. keeps no record of wrong doings,

10. does not delight in evil but rejoices in truth.

11. always trusts,

12. always hopes,

13. always preserves.

Now the three remain; Faith, hope and Love. But greatest of these is love.

The pharisees followed the law and commandments as the way to honour Yahweh; Jesus recast them as the ‘radical demand – not command – of love’. From head to heart and both. “You shall love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your mind” (Matt 22:37). For our Saviour, loving God includes using our intellects to the best of our ability for his glory. Achieving what we think with what we do, what we say and what we practice in life is to bring harmony with head and heart.

That is a lifelong challenge.

The journey from head, full of concepts, laws, ideas into the heart that is full of love. They say the distance between the head and the heart is only 18 inches. But the journey between them takes the whole life. Authenticity is achieved when there is harmony between the head and the heart. A journey from the Pharisees to the disciples of Jesus. From oppressive governments to the Kingdom of God. It is a life time journey.

This long march to authenticity is achieved only when we learn to move from untruth to truth. Jesus who said we must love our enemies and pray for those who persecute us and also said we must forgive seventy times seven is merciless in his attack of Pharisees. Why?

In Matthew 23:13-36 we find some of the fieriest words ever spoken by Jesus what is called “The Seven Woes.” The seven woes are judgements against the so-called leaders of the time who failed in their leadership roles and responsibilities. Seven times he curses them with strong words :

· He said seven times : Woe to you, teachers of Law, Pharisees and hypocrites.

· He called them : White washed sepulchres.

· He called them : You snakes! You brood of vipers

Jesus seemed not to be patient even one time. Reason : Hypocrisy. Living with a Lie. Jesus does not like people who live a double life, a life of lie. A deceitful un authentic life. He foresees their end : How will you escape being condemned to hell?

In the second reading, James warns us : Having ideas and reading the Word is commendable. But more commendable is to be ‘doers’ of the word. No dichotomy between head and heart.

The Bible is full of warnings about living a double life, and we’re told over and over again that we must practice what we preach. If people are to see Jesus in us, (Galatians 2:20,) and our lives are to reflect His glory, (2 Corinthians 3:16-18,)and our lives are to display the fruit of the Spirit, (Galatians 5:22-23,) then we have to come to the conclusion that there is absolutely no room for a hypocrite in the Lord’s church, in the family, in personal life. And in those who govern us.

After so many months of suffering, each one of us need to rebuild ourselves. Bringing the compassionate heart into our lives. The disjointed head and heart disposition of those who rule us brought great agony.

We cannot allow that dichotomy to percolate into our lives. In our families, let us bring concern for one another. “ Love one another as I loved you” that is the way we heal ourselves; we rebuild ourselves. Let us arm ourselves with love. As weapons are brought from all over the world, let us arm ourselves with love for one another. True authenticity, as Jesus castigated the Pharisees, comes ultimately through love.

Dear brothers and sisters, we faced so many challenges. Our healing, rehabilitation and reconstruction of our life needs to start from inside, as Jesus points out. Our memory needs to be healed; our heart needs to be healed. All the anxieties and anger needs to be healed.

We pray for this inner healing today. That inner healing starts with our ability to move from the head, the mind, that seeks only vengeance towards the heart that forgives and learn to love. May we have the courage to move from untruth, self-deception towards truth and self-care.

May the Lord, the living Word, enter our heart and mind, so that we may live an authentic life, working towards a Myanmar where heart plays a major role in rebuilding all of us as the Deuteronomy praises us :

" There is no people as wise and as intelligent as this great nation"

And is there a nation as great as ours.” Deut. 4:1-2,6-8